Pai

24 januari 2018 - Pai, Thailand

10-01-'18 - 16-01-'18
Op de laatste ochtend in Chiang Mai zijn wij lekker Thais gaan ontbijten om ons voor te bereiden op ons lift avontuur naar Pai. We hoorden veel goede verhalen over Pai dus we hadden er veel zin in! Na het eten moesten we op zoek naar spullen voor ons liftbordje. Deze hadden we snel gevonden omdat we een schoenendoosdeksel kregen van de winkel naast de eettent. Hier hebben we met pen, fel oranje stift en roze sporttape een mooi bordje van geknutseld. Met de Backpacks op de rug zijn we in een taxi gestapt naar het busstation aan de rand van de stad. Vanaf daar zijn we gaan lopen richting de grote weg. In Het begin vonden we het best ongemakkelijk om daar met het bordje te gaan staan en lopen. Veel lokale mensen wilden ons helpen en stuurden ons richting het busstation. Op een gegeven moment stopte er een auto met een vrouw. 'Where you want tot go?' vroeg ze. 'WHAAAAAT PAI??? I'm from Uber you know?!' Dat werd hem dus niet. We liepen steeds verder en de Backpacks werden steeds zwaarder, maar met liften moet je geduld hebben! Na zo'n anderhalf uur stopte er een dikke zwarte car met laadbak. Een man stapte uit en vroeg of we mee wilden naar Pai. Hij was een taxi driver in Pai en had net mensen voor 3000 baht naar het vliegveld in Chiang Mai gebracht. Mr. Nak heette hij. We mochten voor 100 baht pp. (€2,55) mee naar Pai. Dat hebben we toch maar gedaan. De Backpacks werden in de laadbak gegooid en wij stapten in de truck met onwijs veel beenruimte en goede airco. Wat waren we blij dat we zaten! De weg naar Pai staat bekend als 'de weg met de 1000 bochten' en daar doet een minivan met kotsende Chinezen (waar we anders voor het dubbele bedrag inzaten) zo'n drie uur over. Mr. Nak scheurde zo hard Door de bochten, over de andere weghelft, dat wij ons soms afvroegen: gaat dit wel goed? Hij redde het inclusief twee tussenstops in 2,5 uur! Prima rit. Voor de eerste twee nachten hadden wij de 'Twin hut' geboekt. We kwamen aan in een tuin, een soort camping met allemaal bamboehutjes. We kregen onze eigen hut. Heel primitief met twee bedjes, een spiegel en een lamp, maaarrrrrr op onze 'veranda' wel een hangmat. De wc moest doorgespoeld met scheppen water en de douche was buiten in een betonnen hok. Het was er heel rustig en een mooie omgeving. Het ontbijt was top! Als je in bed lag leek het of je op een houten plank sliep, maar je viel in slaap met het geluid van de krekels en werd wakker van alle hanen uit de omgeving. Een toffe ervaring voor twee nachten. De reis naar Pai verliep zo snel, dat we genoeg tijd over hadden om het dorp te gaan verkennen. Het was klein vergeleken met de vorige plaatsen en overal hing een relaxete sfeer. Een beetje een hippiedorp in de bergen. 'S avonds liepen we naar de walkingstreet om te gaan eten. Onderweg kwamen we op een donker pad twee meiden tegen. Heel toevallig bleken dit de twee Nederlandse meiden van ons hostel in Chiang Mai te zijn! Later in de week zijn we nog met ze in een kroeg beland met hele goede (slechte) livemuziek. In het dorp troffen we een geweldige foodmarket aan waar we erg blij van werden. Nog blijer werden we toen we hoorden dat die er elke avond zou zijn en we ons realiseerden dat we hier vijf nachten zouden blijven! Zo konden we alle lekkere dingen die we niet meer op konden omdat we vol zaten, gewoon de volgende dag halen! Het was een mix van Thais en westers eten. Toen we voor een kraam stonden met bruschetta'S werd Marit even totaal sprakeloos. "Nohhh gewoon bruin brood! En avocado! En tomaat! Dit is niet normaal! Dit wil ik, omg.' en dat een aantal keer ;p. Dit waren we nog niet tegen gekomen in Thailand. Deze hebben we heerlijk opgegeten zonder tussendoor met elkaar te praten. Lekkah! Andere hoogtepuntjes waren de overheerlijke pannenkoeken met fruit en chocolade, kokospoffertjes, bbq en Thaise vegan wrap. Al snel groeide onze liefde voor Pai Door de sfeer, omgeving en het eten. De tweede dag hebben we een scooter gehuurd. Omdat we beide nog nooit scooter hadden gereden, besloten we de lichtste versie te nemen. Waarschijnlijk 100cc. We kregen twee fancy zwart/wit/donkerroze/panterprint scooters en wilden daarmee op pad. We zijn naar de landsplit gereden. Het land van een familie dat in 2007 ineens helemaal uit elkaar splitte. Daarna zijn we doorgereden naar een waterval. Een mooie waterval waar verder nog niemand te vinden was. Na deze twee relatief korte ritten op onze scooters, hadden we het vertrouwen om de volgende dag een lange scootertocht te maken naar de hotspring en de lod cave. Daar gingen we dan. 'S morgens vroeg op weg naar de hotspring. Twee Canadese jongens wilde onS volgen omdat ze de route niet wisten. 'Wij rijden wel als oma'S hoor!' aldus Marit. Ze vonden het niet erg. Op vier kilometer van de hotspring, moesten we van de grote weg af, de bergweg op. Op een gegeven moment waren de heuvels zó steil, dat onze scooters het niet meer aankonden. Midden op de heuvel stonden we stil, met de remmen hard dichtgeknepen. Paniek! Bij elke beweging gleed je een stukje weg. De Canadese jongens parkeerden hun scooters boven en duwden samen met ons de scooters naar een vlakker stuk. We gingen een beetje angstig verder. Toen zagen we nog steilere stukken naar beneden en ook weer omhoog. We besloten om terug te gaan naar de grote weg omdat dit te onveilig was. We bedachten waar we heen zouden kunnen en baalden enorm omdat we al zo dichtbij waren. Toen hebben we de scooters langs de weg geparkeerd en zijn we berg op en berg af gaan lopen, terwijl we liedjes zongen en spelletjes speelden om de tijd te doden. Toch naar de hotspring! Toen er een truck naderde besloten we onze liftskills weer eens te gebruiken en we mochten meteen in de laadbak springen. Stiekem nog leuker dan scooteren. Omdat we vroeg waren, was er op drie man na, nog niemand bij de hotspring. Een prachtige warmwaterbron met helder water. Bijna ongelooflijk dat dat gewoon natuur is. Na ongeveer twee uur chillen in het water zijn we terug gaan lopen. Dit keer mochten we meeliften met mensen uit Bangkok die op vakantie waren in Pai. Ze hadden eigenlijk nog maar één plek over, maar kropen bij elkaar op schoot, zodat wij mee konden. Erg lief! We besloten om niet nog 40 km op de scooter Door te gaan naar de lod cave en dit dan maar met een tour te doen. Na dit uitje zijn we naar het nieuwe hostel gegaan. Heerlijke bedden en een gezellige kamer met vier Nederlandse jongens waar we eigenlijk meteen mee optrokken. 'S avonds samen eten op de food market en biertjes in de tuin of in de kroeg. Omdat we de lod cave en de Pai Canyon nog graag wilden zien, gingen we met een tour. In Thailand is vol, nog niet altijd helemaal vol, dus werden we met elf man in een taxiwagen op bankjes gepropt en reden we voor lange tijd op de bochtenweg met veel heuvels. De chauffeur was niet zo snugger en sprak geen woord Engels. Volgens een Thais sprekende vrouw die mee was, was hij in het Thais niet eens te verstaan. Misselijk van de rit kwamen we aan bij de lod cave. Prachtige grotten. We liepen er met een gids doorheen, want alleen is dit te gevaarlijk. We vaarden op een bamboevlot tussen duizenden meervallen of karpers en zagen boven ons de vleermuizen. Hierna hebben we nog een waterval bezocht en daarna naar wel het hoogtepunt van de dag: de Pai Canyon. Na een kleine klim kwamen we er en was het alsof je Door de bergen liep. Het pad brokkelt langzaam af, dus de smalste paadjes hebben wij niet genomen. De afgronden waren diep! Na een tijdje konden we met prachtig uitzicht de zon achter de bergen zien zakken en daarna keerden we terug naar Pai. De laatste dag hebben we een chilldag gehouden en lekker geslenterd Door de straatjes, winkel in, winkel uit. De volgende morgen na een heerlijk ontbijt/lunch zijn we (dit keer wel in een busje met kotsende Chinezen) teruggereden naar Chiang Mai om nog één keer bij La te slapen voordat we naar het zuiden vlogen. Wat was Pai mooi en leuk. Next destination: Krabi/Ao Nang.

Groetjessss

2 Reacties

  1. Bjorn:
    24 januari 2018
    Lekker genieten👍😘
  2. Ria Stevens:
    24 januari 2018
    Dat was weer volop genieten. Maar ik vraag me af waar die scooters gebleven zijn???