Sunrise in Bagan

We arriveerden 'S morgens vroeg op het busstation. Een enkele taxichauffeur stond ons op te wachten om ons naar het dorp te brengen, waardoor onderhandelen bijna niet mogelijk was. Hij vroeg of we de Sunrise nog wilden zien maar aangezien die al begonnen was en m'n reismaatje zich niet topfit voelde, wilden we na de lange nacht lekker naar ons hostel. Opeens stopte de taxichauffeur bij een klein hokje langs de weg. We moesten 25000 kyat betalen om Door te mogen rijden naar Bagan. Een 'entrance fee' voor de Archeological zone waar wij nog niks van wisten. We dachten dat we werden opgelicht. Na een kwartier en wat research wisten we dat dit nodig was voor elke toerist en hebben we betaald. Om 7:00 kwamen we bij het hostel 'Ostello Bello'. Een super relaxed en gezellig hostel met deels westerse en deels birmese staff en veel Backpackers. Wee moesten tot 14:00 wachten om in te checken. Er was een mooi dakterras waar mijn reisgenootje even ging slapen omdat ze ziek was. Ik ontmoette Julia uit Duitsland die ook nog niet kon inchecken. We zijn rond gaan lopen in Bagan en werden Door een vrouw uitgenodigd om in haar huis haar schilderwerken te bekijken. Leuk om haar huis te zien, een bamboehutje met alles in één kamer. Uiteraard probeerde ze ons uiteindelijk van alles te verkopen. Na de lunch zijn we teruggegaan naar het hostel om te Genieten van de free Coffee in een loungestoel met goede muziek. Bagan is een dorpje met in de omgeving 2000 kleine en grote tempels en stupa'S. Vroeger waren dit er 4000 maar door aardbevingen zijn er een heel aantal verwoest. Iedereen rijdt rond op e-bikes. Als je één van de vele mooie plekjes opzoekt, kun je genieten van een prachtige zonsondergang op een veld vol tempels. De eerste avond deden we dit met een tour van het hostel. Lekker met 25 man op een rijtje op de e-bikes. Voor het maakte ik mee dat iederen in mijn dorm om 21:00 al in bed lag! Als je in Bagan bent móét je namelijk een keer om 5:30 je bed uit om de Sunrise te zien. Alle wekkers gingen tegelijk af. Ik ging met Julia en Gurpreet, de Engelse jongen, naar één van de weinige tempels die je nog wel mocht beklimmen. Het was er al best druk met toeristen, maar we waren op tijd voor de prachtige sunrise. Stel je een oneindig veld voor met wat bomen en overal kleine of grote tempels, bedolven onder een laag mist, dat als de zon langzaam opkomt verandert van iets mysterieus in iets steeds mooiers. Doen de zon zichtbaar was, kwamen aan de andere kant langzaam ongeveer twintig luchtballonnen op. Deze voeren richting de zon en vanuit ons oogpunt voor de zon langs! Een van de mooiste dingen die ik tot nu toe op mijn reis gezien had. Zo mooi dat ik de volgende dag weer 5:30 mijn bed uit wilde. Na de zonsopgang hebben we snel ontbijt gehaald bij het hostel en daarna ben ik met Julia en Sanne aangesloten bij een tour rond Bagan. Chris was onze tourguide. Een leuke gast uit Myanmar die heel goed Engels sprak. Hij leerde ons over de geschiedenis van Myanmar en Bagan en liet ons het locale leven zien. We mochten bij een familie uit het dorpje op visite om thee te drinken en wat locale specialiteiten te proeven. Een vrouw draaide hele dikke sigaren van maisbladeren. Toen ik deze probeerde werd ik gelijk een beetje licht in mijn hoofd. Later zag ik één van de oudste vrouwen van de familie om 10:00 'S morgens zo'n sigaar i haar eentje oproken. Ik vroeg me af hoeveel ze er op een dag rookt. Echt helder uit haar ogen keek ze ook niet meer! ;) We zagen vrouweb aan het werk op sesamplantages, iets dat heel veel wordt gebruikt bij het eten in Myanmar. We sloten de tour af met een locale alcoholische drank. En nog één en nog één... En toen met z'n allen weer de e-bike op. Kan gewoon. Ik reisde verder met de twee Nederlandse meiden, de Engelse en Duitse jongens, naar Mandalay.

Groetjesssss