Het zuiden

Samen zijn we van Chiang Mai naar Bangkok gevlogen en dezelfde dag van Bangkok naar Krabi (met plekken bij de nooduitgang😎). Op naar het Zuiden! De eerste stranden, maar bij aankomst ook de eerste tropische regenbui met onweer. Na één dag in Krabi zijn we naar een hostel in Ao Nang gegaan. Iets gezelliger en mooiere stranden. We hebben lekker een stranddagje gehouden en gezwommen. Het valt ons op dat het zuiden véél toeristischer is dan het Noorden. Naast de vele Backpackers komt hier ook veel volk voor hun zon-zee-strand-zuip-feestvakantie. De volgende dag maakten we een tour op een boot langs vier mooie kleine eilandjes met blauwe zee, wit strand en natuurlijk palmbomen. We hebben gekayakt, gesnorkeld en de eerste apen gespot. Mocht je een cadeau aan Marit willen geven, geef een aap! (Ik heb Marit nog nooit zo enthousiast gezien over een dier.) Na een aantal dagen kwam toch ook het moment van afscheid nemen. Daar zag ik best wel tegenop. Alleen verder en je reismaatje, het laatste bekende van 'thuis' waar je een geweldige tijd mee hebt gehad, gaat weg. Even een baalmoment. Na een half uur appten we beide tegelijk: 'Ik mis je nu al!' Ik had een nacht bijgeboekt in het hostel, omdat ik de volgende dag om 06:00 zou worden opgepikt voor een lange reis naar het eerste eiland: Koh Tao. Het Nederlandse stel dat ook in onze dorm sliep, vroeg me mee om te gaan eten. Ze lieten me hele delen van de stad zien waar Marit en ik nog nooit waren geweest en vroegen zich af waar we hadden gezeten al die dagen! Een mooie sightseeing. We hebben ook onze voeten in zo'n bak met visjes gedaan. Wat kietelt dat enorm zeg! Niks voor mij, maar leuk om mee te maken.

De volgende morgen moest ik vroeg op voor een lange reis. 3,5 uur met de bus, 5 uur met de boot. Voor het eerst reisde ik alleen en ik was de hele reis nog niemand tegengekomen om mee te kletsen. Een man van een duikschool kwam z'n reclamepraatje houden en dan zou ik een gratis lift naar mn hostel krijgen als ik even mee zou gaan naar de duikschool voor verdere informatie. Zo gezegd, zo gedaan. Ik kwam aan in m'n hostel en had een bed op een kamer van veertien. Alsnog had ik weinig aanspraak met anderen. Er zaten een aantal Engelsen, Canadezen en van de rest wist ik het niet. Ik kreeg nu toch wel een beetje een rotgevoel en een bepaald beeld over het alleen reizen. En ik miste Marit ook gewoon. Ik ben lekker gaan wandelen door het dorpje en over het prachtige strand en heb op de rotsen de zonsondergang bekeken. Later, toen het donker was, ben ik op het strand gaan zitten met een biertje. Iets verderop zat een jongen met een gitaar muziek te maken en enorm goed te zingen. Zijn vriend deed 'ook goed zijn best'. Het was veel beter om naar te luisteren dan de knallende housemuziek van de partyzone verderop. Na Een tijdje vroegen de jongens of ik erbij wilde komen. Dat wilde ik wel! Één van de jongens kwam uit New York en één uit Boston. We hebben zo'n 1,5 uur samen muziek gemaakt en gezongen op het strand. Toen was mijn avond weer goed en gaf het me vertrouwen in het alleen reizen. Zo kan het dus ook lopen! We hebben samen gegeten en wisselden nummers uit om de volgende dag misschien weer af te spreken en om een kijkje te nemen bij hun duikschool. Dat was namelijk mijn plan voor de volgende dag: een goede duikschool vinden. Ik ben op onderzoek uitgegaan en ben langs ongeveer tien duikscholen gegaan. 'S avonds heb ik weer afgesproken met de muzikant uit Boston. De volgende morgen ging ik langs bij de duikschool die mij het meest aansprak. Ik vroeg of het mogelijk was om de dag erna te starten met de duikcursus met een Nederlandse instructeur. Dat was alleen nog mogelijk als ik meteen startte! Dus m'n Backpack opgehaald en meteen de theorie ingedoken en 'S middags het zwembad voor de eerste zwembadsessie. Ik kreeg les van een Belgische instructeur, Davy. Samen met twee Belgische meiden, Aagje en Laura. Een kleine groep en wat extra tijd zorgde ervoor dat we alles heel goed aangeleerd kregen en dat ik me snel heel comfortabel voelde onder water. Na twee dagen hadden we onze eerste twee duiken in zee. Wat een geweldige ervaring. Je zweeft tussen scholen vissen in alle kleuren en maten. De dag erna maakten we ons theorie examen en weer twee duiken, waarvan één tot achttien meter. Daarmee haalden we onze PADI open water. Dit hebben we gevierd met eten en een brownie toe. Daarna zijn we met z'n drieën naar een feestje gegaan. Twaalf uur 'S nachts zou ik jarig zijn! Heel leuk dat mijn duikbuddy'S dat met me wilden vieren. De volgende dag, op mijn verjaardag, heb ik voornamelijk zaken als vliegtickets, boottickets, bustickets, hotels en een visum geregeld. 'S avonds nog wel een heerlijke pizza gegeten met m'n duikinstructeur en zijn vriendin (de eerste persoon ooit die aan me heeft gevraagd of ze mijn rode haar even mocht aanraken en op de foto mocht 😁). Ook heb ik deze week even met m'n oude klas van de Spoorbuurt gefacetimed. Heel leuk om al die kinderen weer eens te zien en spreken. Veel vragen als: 'Is de zee warm?' 'Waarom ben je daar?' 'Hoezo ben je al bij je bed? (Tijdsverschil)' 'Maar kan je niet morgen terugkomen?'.

Na een mooie tijd op Koh Tao reisde ik Door naar Koh Phangan. Het eiland van de 'Full Moon Party'. Ik kwam in een kamer met vijf Duitsers terecht. Twee meiden, drie jongens. Zij betrokken me gelijk bij hun plannen en ik heb de hele week met ze opgetrokken. Zes verschillende personen, maar zó leuk! Ik heb leren poolen in een barretje langs de weg, we zijn naar een waterval gescooterd en hebben midden in een tropische regenbui bij de waterval gezwommen, we hebben een nachttour gemaakt op de scooters, we hebben wat stranden bezocht en geshopt voor de Full moon party. Een feest waar zo'n 20000 man op afkomt en waar ik van tevoren aan de hand van verhalen een indruk van had gekregen dat het een ordinair zuipfestijn was waar mensen laveloos op het strand lagen en waar dronken Engelse meisjes in brandende springtouwen springen. Ik ging dus meer voor de ervaring heen. Maargoed! Iedereen had een shirt of hemdje geshopt die voor één avond gedragen kon worden. Iedereen van het hostel zat gezellig bij elkaar en we speelden spelletjes en dronken borrels. Daarna kon het bodypainting met neonverf beginnen. Iedereen zat onder de verf. Iets dat hoort bij de Full moon party. Ik zat in een taxi heen met vier Duitse meiden. Een werd meteen ziek en ging weer naar huis. Eenmaal aangekomen op het strand vond ik het meteen leuk! Iedereen was aan het feesten en de sfeer was goed! Er waren verschillende muziek stages en ondanks dat het niet helemaal mijn muziek was, vond ik het een topfeestje! Veel beter dan ik van tevoren dacht. Samen met Anni, één van mijn roommates, heb ik het tot 05:45 volgehouden. Dat heb ik de volgende dag ook wel lichtelijk gevoeld. We zijn naar een mooi strand gescooterd om uit te brakken. Een mooie laatste week in Thailand met een toffe groep. Helaas moest ik het land alweer uit, wat betekende dat ik alweer een maand onderweg was! Wat is het snel gegaan en wat heb ik veel verschillende dingen gedaan en gezien. Op naar het volgende land: Myanmar.

Groetjesssssss